آقا بیا...

شاعر : مسافر

سبک فنی شعر:نو

این جمعه ها در پی هم میدوند

                                               پس کی بیایی و لبخند میشوم

آقا بیا و کن فیکون کن جهان ما

                                               درهم بکوب بتکده های سراب ما

آقا بیا که جهان پر فساد شد

                                               از دیدگان عشق جهان پر ز خار شد

آقا بیا که در قفس خویش مانده ایم

                                               اندیشه، نی خیال میکنیم  آزاده ایم

آقا بیا که زمین پر ز داد شد

                                               داد یتیم و آه دل ما سیاه شد

آقا بیا که نام تو بازیچه گشته است

                                               نامت چو دانه دانه تسبیح گشته است

تسبیح پاک و مقدس بُوَد ولی

                                               در بین دست زاهدان بازیچه گشته است

آقا بیا و بین که به نامت چه ها کنند

                                               های و هوس براند وریشش دراز کند

آقا به اسم خلافت به جای تو

                                               اندیشه میکنند که خدا هم مطیع اوست

آقا پناه میبرم از شر دشمنان

                                               دشمن لباس پاک نیاکان تو به تن کند                   

آقا بیا به حکم هوس های عالم مفسد  

                                              حکم خدا و دین و اصولش عوض کنند

آقا بیا تا که بسته شود این دهان پست

                                               تا ادعا خمش و شاهین شکار شود

آقا بیا تا که شب ما سحر شود

                                               از سرنوشت ما، شب یلدا قضا شود

آقا بیا ز راه سفر منتظر شدیم

                                               از بس که منتظر بماندیم فنا شدیم

آقا بیا که در دل ما سوز، نان شب ست

                                               نان شب فقرا هم لَختی گران شدست

آقا بیا و بین که بر امت چه شد بیا!!

                                               موسی بیا و بین که جهالت چه ها کند

موسی ز کوه طور بیا هم به داد ما بِرَس

                                               گوساله ای بیامد و کانون ما بِگَشت

آقا بیا و بین که فرهاد کوه کن

                                               شرکت زدست و سنگ ز چین بیاورد

کوهی دگر نمیکند و سختی نمیدهد

                                               دیگر تمام فکر و عزمش دلار شدست

سال هاست که عشق شیرین به در شدست

                                               هرروز با دو سه شیرین گذر شدست

آری که مجنون قصه های دور

                                               سالی ست مرده است و به جایش جومونگ شدست

آقا بیا که در این نار پسمدرن

                                               سنگی شدیم به خیال مدرن شدن

آزاد گفته اند که جهان و جهانیان

                                               و الله از گون دشت هم پا به خاک تریم

بین یک و هیچ فاصله نیست به یک جهان

                                               یا پسمدرن یا که تو امل بمان بخوان

کوتاه میکنم سخنم را به یک کلام

                                               خوش میکنم دل خویشم به این کلام

با آن همه سیاهی و زشتی این جهان

                                               هرصبح هم نشانه امید پس بیا...

آقا بیا...